- Miles, zostawisz mnie samego?- zapytałem mrużąc oczy w słońcu.
- Nie ma problemu. Ale jak będziesz czegoś potrzebował to masz do mnie dzwonić, jasne?
Kiwnąłem głową i poszedłem do pokoju. Usiadłem na łóżku i patrzyłem przez kilka minut w ścianę.
- Cholera...- szepnąłem.
Wstałem i pobiegłem do samochodu. Szybko wykręciłem i ruszyłem w stronę szpitala. Po drodze zastanawiałem się po co tam i jadę i co jej powiem jak już tam dojadę. Zaparkowałem i pobiegłem schodami na trzecie piętro. Wszedłem do sali lekko dysząc. Save spojrzała na mnie i uśmiechnęła się.
- Zapomniałeś czegoś, Milo?
- Posłuchaj mnie Save. Masz teraz bardzo trudny okres w życiu i potrzebujesz wsparcia. Obiecuję ci, że będę przy tobie, ale musisz wiedzieć, że będę tylko przyjacielem...
Spojrzałem na nią. Patrzyła na mnie, ale miała spokojny wyraz twarzy.
- Dziękuję ci.- powiedziała.
Save?
Przepraszam, że takie krótkie, ale zaraz zasnę i nie mam pomysłu :(
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz