- Niki... - zaczął, ale mu przerwałam. Po prostu, podeszłam do niego i przyłożyłam mu dłoń do twarzy, zakrywając usta.
- Nie Vito. Jesteś już dorosły, ojciec nie może ciągle cię kontrolować. Ale, skoro narobiłam ci problemów, może, lepiej by było, gdybyśmy przez czas wizyty twojego ojca, nawet się do siebie nie zbliżali. Powiedz mu co chcesz, że umarłam, odeszłam albo... ŻE JESTEM TYLKO KOLEŻANKĄ OD PSA! - Ostatnie słowa wykrzyczałam mu w twarz, po czym zostawiłam go samego. Słyszałam jak za mną biegnie.
- Nikitta, poczekaj - złapał mnie za rękę, ale wyrwałam się tak mocno, że straciłam na chwilę równowagę i prawie się przewróciłam. Dopiero teraz zauważyłam, że nie widzę wszystkiego tak dobrze, bo płaczę. Vito spojrzał na mnie zszokowany.
- Zostaw mnie. W końcu, jestem tylko koleżanką prawda? Bo, gdyby było inaczej, tatuś mógłby się zezłościć. Słuchaj Vito, rozumiem, twój ojciec jest surowy i władczy, ale jesteś dorosły. Masz prawo decydować o sobie. - Łzy płynęły nie przerwanie, miałam wrażenie, że zaraz się wyczerpią. - Kocham cię Vito, naprawdę, ale... jak ty to sobie wyobrażasz? Jestem twoją dziewczyną, aż w końcu wpada twój ojciec i nagle staję się twoją koleżanką? Kurwa, Vito! Wczoraj ja... prawie.... my... razem... - Nie mogłam dokończyć zdania, więc odwróciłam się i uciekłam. Kiedy byłam w pokoju, wróciły wspomnienia z poprzedniego wieczoru. Ja... prawie powierzyłam mu własne ciało. A teraz? Nagle staję się przyjaciółką!Przez jakiś czas, słyszałam go za drzwiami. Wołał mnie, prosił bym wyszła, aż w końcu tylko uderzał w drzwi. Potem, po prostu przestał.
Nie chciałam tego dnia siedzieć ciągle w akademii, tak rzadko wychodziłam, że mogłam sobie teraz na to pozwolić. Zadzwoniłam do Renee, Ally oraz Mai. We cztery zawsze dobrze się bawimy. Jeszcze tego wieczoru, miałam wyjść do jednego z nocnych klubów. Nie zeszłam na kolejne posiłki, siedziałam z Amnestią w pokoju.
Wieczorem, ubrałam się w czerwoną, obcisłą sukienkę, odsłaniającą mi całe plecy oraz całe nogi. Sukienka ledwo zakrywała mi tyłek. Rzadko w niej chodziłam, ale jeśli miałam taką sposobność, robiłam to. Dziś był na to najlepszy moment. Założyłam wysokie, czarne szpilki, na ustach miałam czerwoną szminkę. Dziś, nawet kolor moich oczu mi pasował.
Kiedy nakarmiłam już Amnestię i wyszłam aby zaczekać na Ally i dziewczyny, pojawił się on. Vito w towarzystwie Daniela, Sean też tam był. W oddali widziałam Fabia z Coraliną.
- Niki? Przepraszam, wybierasz się gdzieś? - Vito był zaskoczony moim wyglądem, nie wiem czy mu się podobałam, czy wręcz przeciwnie.
- Tak, wychodzę z dziewczynami do klubu. Co? Miałam cię powiadomić? Przecież, koleżanki nie mają takiego obowiązku, prawa Urie? - specjalnie zwróciłam się do niego po nazwisku. W tej samej chwili podjechały dziewczyny. Wsiadłam do czerwonego kabrioletu i odjechałam śmiejąc się do rozpuku z dziewczynami.
****
Bawiłam się świetnie, aby zapomnieć, piłam piwo i drinki. Byłam już serio pijana, razem z dziewczynami pisałam esemesy do pierwszego kontaktu w moim spisie. Do Vita. Nie odpisywał, ale ja jednak nie przestawałam. Chciałam go wkurzyć. Jeden z moim esemesów brzmiał;
Heeeej Vito! Ile masz zamiar jeszcze czekać? Czy Lena była lepsza niż ja?
Było to nawiązanie do tego, że najpewniej spał już z Leną, nie byłam tego jednak pewna. Nie myślałam o tym. Kiedy wybiła godzina północna, dziewczyny były równie pijane co ja. Oprócz Ally, ta nie piła. Wzięła telefony od nas wszystkich, i zadzwoniła po transport dla nas do domów. Kiedy usłyszałam jak Ally, rozmawia z Vitem, byłam ciekawa, czy bardzo będzie zły gdy mnie zobaczy. Jednocześnie, na myśl o zobaczeniu go, czułam przyjemne mrowienie.
Vito? (Niki trochę zaszalała XD)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz