Od Nikitty CD Vito

- Okej, skoro tak mówisz. Ehkm... Vito? - chłopak spojrzał na mnie skrzywiony, a ja dusiłam się ze śmiechu - Możesz oddać mi majtki? Chyba, że chcesz je przymierzyć! Pasowały by ci, wiem co mówię! - Zabrałam mu bieliznę z ręki, po czym chodziłam na około niego, niby sprawdzając czy będą pasować. Schowałam je jednak do szuflady. Odwróciłam się do niego z założonymi rękami. Po czym zawołałam Kirę i oddałam ją Vito, odprowadziłam ich do drzwi i wygnałam chłopaka zamykając mu przed nosem. Po chwili zastanowienia, otworzyłam je szybko podbiegłam go chłopaka i stanęłam obok niego, dałam mu buziaka w policzek, po czym wróciłam do pokoju. Zamknęłam ponownie drzwi, nakarmiłam Amnestię i usiadłam na łóżku. Zwariowałam, ale serio zaczęło mi zależeć na Vito. To śmieszne, jednak, co poradzić. I tak często o nim myślę.

*****

Siedząc z nim na lekcjach, śmiałam się cały czas. Chłopak czasem krzywo na mnie spojrzał, nie znałam powodu tego wzroku, jednak bardzo mnie śmieszyło to, jak się krzywił. Kiedy wyszliśmy z chemii, śmialiśmy się do rozpuku. Ktoś na lekcji puścił tak głośnego bąka, że ja i Vito prawie spadliśmy z krzeseł. Oparłam się o chłopaka i po raz kolejny nasze twarze dzieliły zaledwie centymetry. Kiedy jednak do Vito podszedł Daniel, ja dałam mu buziaka w policzek już drugi raz tego dnia poklepałam Daniela po ramieniu i ruszyłam w kierunku toalety. Uśmiechałam się szeroko, na myśl, że odważyłam się po raz kolejny pocałować tego wariata. Nikitta, co się z tobą dzieje? 

Będąc w łazience, niespodziewanie zadzwonił mój telefon. Był to mój brat, Leon który chciał przyjechać do mnie do Akademii, bo nie miał gdzie się zatrzymać. Ni wiedziałam czy jest to dozwolone, więc załatwiłam mu mieszkanie u mojej przyjaciółki, Mii. Kiedy wyszłam z toalety, Daniel i Vito dalej rozmawiali, więc postanowiłam poczekać aż skończą, by nie wcinać się tak jak ostatnio.

Vito?